نام فارسي: ریحان
نام عمومي: Sweet basil
نام علمي: Ocimum bacilicum
خانواده : Labiatae
نام عربی: صعتر هندی- شاهسفرم
طبیعت:
در اوّل گرم و در دوم خشك(1).
خواص درمانی از ديدگاه طب سنتي ايران:
- مدر است.
- برای بهبود ضعف معده و سرفه مفید می‌باشد.
- خواب‌آور و رایحه‌ی آن دل‌انگیز است.(1).
- جهت انسداد عروق مغذی، تحلیل ورم‌های جمیع اعضا، تنگی نفس مفید است.
- بوئیدن آن برای سردرد گرم مزاجان و مسافرین و رفع وبا مفید می‌باشد.
- تخم آن معتدل کننده مزاج و مقاوم در برابر سموم است(2-3).
- ریحان باد‌شکن، شیر‌افزا مي باشد.
- کمی مخدر است.
- مالیدن اسانس ریحان روی پوست سبب دفع پشه می‌گردد(4).
موارد منع مصرف:
مضرّ دماغ است(4).
مصلح:
مصلحش نيلوفر و بدلش بادرنجبويه است(5).
ترکیبات شیمیایی:
در صد گرم ریحان مواد زير موجود است(6):
انرژی 22 kcal آب 92.06 g پروتئين 3.15 g چربی 0.64 g کربوهیدرات 2.65 g كلسيم 177 mg فسفر 56 mg آهن 3.17 mg پتاسيم 295 mg سدیم 4 mg منگنز 1.148 mg روی 0.81 mg ویتامینA 264 μg ویتامین B1 0.034 mg ویتامین B2 0.076 mg ویتامین B3 0.902 mg ویتامین B5 0.209 mg ویتامین B6 0.155 mg ویتامین B9 68 μg ویتامینC 18.0 mg ویتامینE 0.80 mg ویتامینK 414.8 μg
منابع:
1)تحفه حکیم مؤمن، محمد مؤمن تنکابنی، کتاب فروشی محمودی، چاپ دوم، تیر 1376
2) مروری بر کلیات طب سنتی، دکتر محسن رضایی‌زاده، دکتر رسول چوپانی، دکتر مجید انوشیروانی، موسسه نشر شهر، ویرایش دوم، 1388
3) تغذیه در طب ایرانی ، اسلامی ، غلامرضا کرد افشاری، حوریه محمدی کناری ، سید سعید اسماعیلی ، نسل نیکان، تهران 1387
4) مخزن‌الدویه, محمد حسین عقیلی علوی خراسانی,تصحیح دکتر محمد رضا شمس اردکانی, روجا رحیمی و فاطمه فرجادمند, تهران, نشر اندیشه ظهور با همکاری دانشگاه علوم پزشکی تهران,1389
5) گیاه شناسی دارویی، احمد امامی ، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران 1387
6) USDA Nutrient Database
