خواص گیاهان و دمنوش های داروئی

دمنوش های گیاهی آرامش

ایدها و نبایدهای استفاده از طب سنتی در دوران بارداری

به گزارش ایرنا، بسیاری از مردم طب سنتی را بر طب شیمیایی ترجیح می دهند چراکه طب شیمیایی ممکن است با داروهای تلخ یا روش های درمانی دردآور همراه باشد در حالی که در طب سنتی می توان گیاهان دارویی را در قالب دمنوش های گوارا یا عرقیات گیاهی که طعم چندان تلخی ندارد، استفاده کرد.

استفاده از طب سنتی و گیاهان دارویی به ویژه در دوران بارداری بیشتر می شود چراکه تصور می شود داروها و درمان های شیمیایی می تواند عوارض جبران ناپذیری برای زنان باردار داشته باشد اما گیاهان دارویی هیچگونه عارضه ای ندارد.

گیاهان دارویی بسیار قوی در طب سنتی وجود دارد که به مثابه سم عمل کرده و حتی می تواند موجب سقط جنین در زنان باردار شود و در مقابل نیز غذاهایی در طب سنتی وجود دارد که می تواند به تکامل جنین کمک کند.

متخصص طب سنتی هیات علمی علوم پزشکی شهید بهشتی در این باره به خبرنگار اجتماعی ایرنا می گوید: در طب سنتی، خوردن غذاهایی مانند گوشت گوسفند، گوشت کبک، گوشت بلدرچین، نان تهیه شده از گندم آفت نزده و میوه هایی مانند به، سیب، انگور، انار، گلابی و خشکباری مانند مویز، انجیر ، بادام و پسته مفید در دوران بارداری مفید است.

دکتر ˈمژگان تنسازˈ می افزاید: این غذاها در طب سنتی از جمله غذاهای گروه ˈگرم و ترˈ به شمار می رود که موجب تولید خون سالم شده و به رشد و نمو جنین کمک می کند.

وی ادامه می دهد: همچنین داروها و غذاهایی که دارای خواص نفخ آور، مدر و قاعده آور هستند نباید در دوران بارداری مصرف شود چراکه این گونه مواد خوراکی موجب لغزندگی و سقط جنین می شود.

وی خاطرنشان کرد غذاهایی مانند نخود و لوبیا، کنجد و کرفس از جمله غذاهای مضر در دوران بارداری بوده که مصرف آنها به ویژه در ماه های اول بارداری خطرناک است.

**استفاده از داروهای ملین گیاهی و خطر سقط جنین

این متخصص طب سنتی یادآور شد یکی از مشکلات زنان باردار طی دوران بارداری، یبوست است و برخی از زنان باردار طی این دوران خودسرانه از داروهای ملین به ویژه داروهای ملین گیاهی ( داروهای مسهل) استفاده می کنند در حالی که هر ملینی را به صرف گیاهی بودن نمی توان استفاده کرد.

تنساز تاکید کرد ملین های گیاهی مانند ختمی، پنیرک و بنفشه موجب سقط جنین می شود.

نوشته شده در یکشنبه 1392/03/19ساعت 14:15 توسط شرکت آرامش| نظر بدهيد

«بالنگ (بادرنگ، ترنج)»

بالَنگ (بادرنگ، بالنگو، بالنجو) Citrus medica cedrata میوه‌ای خوراکی از تیرهٔ مرکبات (Rutaceae) است. از آن در مرباسازی استفاده می‌شود.

نامهای دیگر:

واژه بادرنگ و دیگر شکل‌های آن (باذْرنگ، بادارَنگ، باذارَنگ، وارَنگ، بالَنگ، تُرَنْگ و جز این‌ها) همه به واژه پهلوی grand wa باز می‌گردد، که به احتمال نزدیک به یقین، صورت دگرگون و کوتاه شده ای از واژه سنسکریت ga tula/un ¦ ma است که در این زبان به «گونه ای از درخت بالنگ، لیموی شیرین» اطلاق می‌شده است.

مشخصات گیاهشناسی:

بالنگ درختچه‌ای است به شکل غیر منظم، برگ آن با کمی اختلاف شبیه سایر مرکبات ولی میوه آن به کلی متفاوت و نوع کبیر آن در ابعاد یک خربزه کوچک است. شکل آن دراز از یک طرف متصل به شاخه کمی پهن و از طرف دیگر به نوک بارکی ختم می‌شود. پوست آن به رنگ زرد طلایی خیلی ضخیم، موج دار و دارای برآمدگی‌هایی مانند تاول درشت است. قسمت عمده میوه را با پوست زرد و گوشت سفید داخل پوست را گرفته و تقریباً جای برای پولپ ترش غیر خوراکی وسط آن باقی نگذارده‌است. گل آن سفید می‌باشد. بالنگ دارای پوست زرد رنگ طلایی، با بوی معطر، به خصوص نوع کوچک آن که پوستش صاف است، معطرتر است. قسمت گوشتی سفید متصل به پوست خارجی آن ضخیم و کمی شیرین و قسمت پولپ وسط ان که در میان پرده‌های ضخیم طولانی واقع شده‌است، دارای الیاف و غلاف‌های پر از مایعی است که در بعضی انواع شیرین و رد برخی ترش می‌باشد. تخم‌های آن که در قسمت پولپ آن واقع است کمی داراز و در غلاف سفیدی واقع و مغز، سفید و کمی تلخ است. از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی پوست زرد آن کمی گرم و خشک است و شحم آن یا به عبارت دیگر قسمت گوشت سفید داخلی متصل به پوست زرد آن در ارقامی که این قسمت شیرین است.

محل رویش بادرنگ:

رویشگاه نخستین مرکّبات اصلی (نارنج، بادرنگ و لیمو) خاور دور، جنوب شرقی آسیا و هندِ شرقی بوده و، برخلاف گمان تئوفراستوس، این مرکبات در روزگاران کهن از هندوستان به ایران زمین رسیده است (بهترین گواهْ اصلِ هندیِ نام‌های آن‌هاست)، چنانکه در قرن چهارم پیش از میلاد در اقالیم پارس و ماد و پارتیا و آشور بومی شده بود. هم از اینجا بود که، در پی فتوحات اسکندر مقدونی در بین النهرین و ایران، اطلاعاتی درباره مرکبات به یونانیان و رومیان رسید و، حتی یکی از آن‌ها یعنی بادرنگ را تئوفراستوس وصف کرده است.

پرورش درخت بادرنگ در اقالیمِ روم و مغرب دریای روم تا مدت‌ها پس از آن عملی نشد. گویا نقش عمده در گسترش و پرورش بادرنگ را در بین النهرین و سپس در فلسطین و مشرقِ دریای روم، پیش از ظهور عیسی مسیح، علیه‌السلام، یهودیان قدیم ایفا کرده‌اند که بر اثر مجاورت و معاشرت با مردم پارس و ماد و آشور با این میوه خوشبو آشنا شده بودند و در برگزاری «عید خیمه ها» و در اجرای دستوری دینی بادرنگ را به عنوان «میوه درختان نیکو» با خود می‌بردند، و کم کم وجود این میوه برای آن جشن سالیانه ضروری شده بود.

بالنگ از نظر دانشمندان:

تئوفراستوس:

تئوفراستوس ظاهراً نخستین دانشمند غربی است که بادرنگ و شیوه‌های کشتِ آن را وصف کرده، رویشگاه آن را کشور ماد و پارس دانسته و لذا آن را مِلُن مِدیکُن («سیب مادی») یا ملن پرسیکُن («سیب پارسی») نامیده است. پژوهش گرانقدر او درباره گیاهان در دوره اسلامی به عربی ترجمه نشده است، ولی چون، از سویی، دو دانشمند یونانی دیگر، دیسقوریدوس (قرن اول میلادی) و جالینوس (۱۲۹-۱۹۹ م)، مطالب او را درباره بادرنگ کمابیش تکرار کرده (واطلاعات تازه ای هم از خود به آن‌ها افزوده) اند و، از سوی دیگر، تألیف دیسقوریدوس در مفردات دارویی و بیش‌تر نوشته‌های پزشکی جالینوس در آن دوره ترجمه شده است، می توان تأثیر تئوفراستوس را در مؤلفان سپسین باز یافت. عمده وصفِ تئوفراستوس این است : «میوه آن خورده نمی‌شود. میوه و برگ درخت آن هردو بسیار خوشبوست. اگر میوه آن را در میان جامه‌ها بگذارند، آن‌ها را از بیدخوردگی حفظ می‌کند. اگر کسی زهر خورده باشد، ترنج برایش سودمند است، زیرا معده را به هم زده زهر را بالا می‌آورد. شیره بخش درونی ترنج نفس و دهان را خوشبو می‌کند. درخت آن در همه فصل‌ها میوه دارد، زیرا وقتی بعض میوه‌ها را می‌چینند، شکوفه‌های دیگر بر روی درخت است و برخی میوه های دیگر دارند بر درخت می‌رسند. نهال آن را، مانند نهال نخل، در کوزه سوراخدار نیز می‌نشانند... در پارس و ماد می‌روید.»

پلینیوس و دیسقوریدوس:

پلینیوس بر این‌ها مطلبی درباره اشکانیان افزوده است: تخمهای آن را بزرگانِ پارت‌ها از برای چاشنی خورش به کار برند، به امید خوشتر ساختن بوی دهان.. دیسقوریدوس از جمله، می گوید: «گیاهی است که همه آن را می‌شناسند. میوه‌هایش، که در سراسر سال برآن می‌روید، نسبتاً دراز، چروکیده، زرگون و خوشبو (با قدری زنندگی) است. تخم‌هایی مانند دانه‌های گلابی دارد. اگر با آشامیدنی خورده شود، خاصیّت پادزهر دارد. شکم را روان می‌سازد. زنان باردار به آن ویار می‌نمایند.»

جالینوس :

جالینوس، می گوید : «مغزِ اترج ترش است و دارای قوه تجفیف (خشکاندن رطوبات بدن) شدید، چنانکه گویی در درجه سوم از درجات چیزهای مبرّد و مجفّف است. پیه آن، که در میان پوست ( مغز ترش) آن جای دارد، اخلاط غلیظ سرد تولید می‌کند. پوست آن دیر هضم و خوشبو و برای گوارانیدن غذا سودمند است، لذا اندکی از آن معده را تقویت می‌کند. آبِ آن، آمیخته با آشامیدنی، از داروهای مسهل می‌گردد. تخم‌های آن تلخ و در درجه دوم محلّل و مجفّف است. همچنین برگ آن.»

خواص:

رفع خونریزی لثه، تقویت کبد، خنک کننده و آرام بخش، رفع یبوست معده. همراه با گلاب برای اسهال خونی و نیز اسهال‌های روده‌ای سودمند است.

بالنگ در کتب طب سنتی با نام«اترج کبیر» آمده‌است. میوه آنرا به فارسی بالنگ گویند و از نظر گیاه شناسی واریته از بادرنگ است. این درختچه دارای میوه‌هایی است که گاهی به وزن یک کیلو گرم نیز می‌رسد. نوع دیگری از بالنگ را به فارسی «بادرنگ» می‌نامند و در کتب طب سنتی با نامهای بادرنج، باذرنج و اترج صغیر آمده‌است.

از نظر طبیعت سرد و تر و خشک و برگ و شکوفه آن گرم وخشک است. از نظر خواص معتقدند که پوست زرد آن برا ی تقویت قلب و دماغ و کبد، سرد و معده احشای داخل شکم مفید است و برای تحلیل بادها و نفخ و کمک به هضم غذا مؤثر می‌باشد. بخصوص مربای آن با عسل؛ البته با خوردن مربای آن اسراف نباید شود زیرا هضم آن مشکل می‌شود. دم کرده پوست زرد خشک شده آن مسکن قی صفراوی و جویدن آن خوشبو کننده دهان است. اگر پوست و گوشت سفید خشک شده آن را درلابه لای لباسها بگذارند مانع بید زدن می‌شوند.

روغن پوست زرد بالنگ:

پوست زرد 6 عدد بالنگ را گرفته در یك كیلو گرم روغن كنجد بیاندازند و در

آفتاب گذارند و هر سه شبانه روز پوست های بالنگ را عوض كرده و پوست

جدید در روغن می اندازند تا 4ـ5 بار، به این ترتیب روغن بالنگ به دست

می آید.

روغن بالنگ از نظر طبعیت گرم وخشك است ومالیدن آن برای رفع بی حسی

، فلجی، لقوه، رعشه و درد مفاصل، سیاتیك، امراض سرد عصبی و درد كلیه،

مثانه و خوشبویی عرق نافع است. روغن شكوفه آن نیز همین اثر را دارد و

روغن یرگ آن قویتر است.

خوردن قسمت گوشت سفید متصل به پوست زرد خارجی آن خیلی ثقیل

است و دیر هضم می شود و مصرف آن باید به صورت مربا با شكر و یا با

عسل باشد.

آب قسمت مغز ترش مزه بالنگ اگر با غذا خورده شود برای مالیخولیا حاصل

سودا نافع است و چون ترشی آن برای اشخاص سوداوی مضر است باید با

شكر و قند شیرین شود و سپس خورده شود.

ضماد پخته تمام میوه بالنگ در سركه برای درد مفاصل و نقرس و ورم های

مختلف نافع است .

در چین از خوشانده ریشه وپوست بالنگ به عنوان ضد سرفه، نرم كننده

سینه ورفع ناراحتی لومباگو استفاده میكنند .

تخم بالنگ كرم كش وضد تب است .دم كرده سر شاخه های تازه سبز و

جوان آن راشبه جزیره مالاریا به عنوان اشتها آور وضد گرما معالجه شكم درد

میخورند.

نوشته شده در یکشنبه 1392/03/19ساعت 14:10 توسط شرکت آرامش| نظر بدهيد

8 نوشیدنی شفابخش

عصاره میوه‌ها سرشار از ویتامین‌ و مواد معدنی مورد نیاز بدن ماست و خیلی ساده می‌توان با كمك یك دستگاه آبمیوه‌گیری، یك داروخانه طبیعی در منزل ایجاد كرد.

همه ما از خاصیت میوه‌ها زیاد شنیده‌ایم و حتی ترجیح می‌دهیم برای درمان بیماری‌هایی كه هر از گاهی سراغ‌مان می‌آید ‌از میوه‌ها استفاده كنیم. طبیعتا عصاره میوه‌ها هم سرشار از ویتامین‌ و مواد معدنی مورد نیاز بدن ماست و خیلی ساده می‌توان با كمك یك دستگاه آبمیوه‌گیری، یك داروخانه طبیعی در منزل ایجاد كرد.

در ادامه به معرفی مخلوط میوه‌ها و سبزیجات مختلفی می‌پردازیم كه هر كدام برای درمان یكی از بیماری‌های شایع مناسب است. با نوشیدن این آبمیوه‌های طبیعی نه تنها عوارض جانبی در كار نخواهد بود، حتی شاید دیگر نیازی به قرص و آمپول هم نداشته باشید!

درمان حساسیت فصلی و زكام بهاره

دیگر فین‌فین نكنید!

مواد لازم: 6 سانتی‌متر ریشه زنجبیل، نصف یك لیمو ترش، یك عدد سیب بزرگ، چند تكه یخ

روش تهیه: آب تمام این مواد را بگیرید و با هم مخلوط كنید.

بهترین زمان مصرف: حداقل 4 هفته قبل از شروع فصل گرده‌افشانی، هر روز صبح این نوشیدنی را میل كنید. این كار را در فصل بهار هم روزانه ادامه دهید. با این كار احتمالا فصل تابستان را بدون نیاز به دستمال‌كاغذی، قرص و اسپری ضد‌حساسیت خواهید گذراند.

برای تقویت مادران باردار

اگر بار شیشه دارید!

مواد لازم: یك مشت كوچك اسفناج، یك‌‌چهارم یك آناناس متوسط، 4 عدد مارچوبه، یك عدد سیب زرد، یك مشت نخودفرنگی تازه، یك مشت كوچك تخمه آفتابگردان، نصف یك آووكادوی رسیده، چند تكه یخ.

روش تهیه: قبل از اینكه آبمیوه‌گیری را روشن كنید، بهتر است اول سیب را داخل آبمیوه‌گیری گذاشته، بعد نخودها، اسفناج و مارچوبه را در آبمیوه‌گیری ریخته تا و بعد آناناس را اضافه كنید. درجه آبمیوه‌گیری را روی «دور كند» بگذارید تا بیشترین میزان آبمیوه نصیبتان شود. تخمه آفتابگردان، یخ و آووكادو را در مخلوط‌كن ریخته تا كاملا نرم شود.

اگر كم‌خون هستید

ملوان زبل شوید!

مواد لازم: 2 مشت بزرگ اسفناج، 2 عدد سیب زرد، 3 سانتی‌متر ساقه بروكلی، یك عدد چغندر خام كوچك، نصف یك فلفل سبز (دانه گرفته)، چند تكه یخ.

روش تهیه: آب سیب‌ها، اسفناج، بروكلی، چغندر و فلفل را با كمك آبمیوه‌گیری گرفته و درصورت تمایل با مقداری یخ آن را خنك كرده و میل كنید.

اگر كلسترول‌‌تان بالاست

چربی اضافه خونتان را بسوزانید!

مواد لازم: یك مشت انگور سیاه، یك مشت انگور قرمز، 2 عدد سیب زرد، 3 سانتی‌متر ریشه زنجبیل تازه، یك عدد چغندر خام، یك عدد گوجه‌فرنگی رسیده.

روش تهیه: بهتر است انگورهای سیاه و قرمز، زنجبیل، چغندر خام و گوجه‌فرنگی را بین 2 عدد سیبی كه دارید (مثل ساندویچ!) در آبمیوه‌گیری بگذارید تا آب همه مواد گرفته شود. سعی كنید آب میوه‌ها را با درجه «كند» بگیرید و میوه‌ها را به آرامی داخل آبمیوه‌گیری هل دهید. در نهایت داخل آبمیوه یخ ریخته و نوش‌جان كنید.

اگر دیابت دارید
انسولین طبیعی بنوشید!

مواد لازم: یك مشت كاهو، مقداری لوبیا سبز، 2 عدد كلم فندقی (كلم بروكسل)، 2 عدد سیب زرد، 2 عدد هویج متوسط، نصف یك آووكادوی رسیده، 2 قاشق چای‌خوری سرپر دارچین، 2 تكه یخ.

روش تهیه: كاهو، لوبیا و كلم بروكسل‌ها و 2عدد سیبی كه دارید، داخل آبمیوه‌گیری بگذارید. ابتدا آب این مواد را گرفته و بعد آب هویج‌ها را بگیرید. سپس آب این مواد را همراه با آووكادو، دارچین و یخ داخل مخلوط‌كن بریزید تا آماده مصرف شود.

اگر پوست‌تان خراب است

جوش‌جوشی نمانید!

مواد لازم: 2 عدد سیب زرد، یك برش 3 سانتی‌متری آناناس، 2 سانتی‌متر ریشه زنجبیل تازه، یک سوم یك عدد لیمو ترش، یك‌چهارم یك خیار متوسط، یك‌دوم یك آووكادوی رسیده، یك قاشق چای‌خوری تخمه مخلوط، یك قاشق سرپر چای‌خوری دانه لسیتین، 2 قاشق چای‌خوری مخلوط روغن‌های آفتابگردان، سویا، كتان، كنجد و سبوس برنج و جو.

روش تهیه: آب سیب، آناناس، زنجبیل، لیمو و خیار را بگیرید. آووكادو، تخمه‌ها، گرانول و روغن را در مخلوط‌كن بریزید و كاملا هم بزنید. در نهایت، آبمیوه‌ها را به مواد مخلوط‌شده اضافه كرده و با كمی یخ در مخلوط‌كن بزنید تا اسموتی یكدست و نرمی ایجاد شود. برای اینكه بهترین نتیجه ممكن را بگیرید، این اسموتی را با شكم خالی میل كنید.

اگر فشار خون دارید

بدون فشار زندگی كنید!

مواد لازم: 3 عدد چغندر خام، 2 عدد سیب زرد، یك مشت بزرگ انگور قرمز یا سیاه، چند تكه یخ.
روش تهیه: تمام مواد را داخل آبمیوه‌گیری ریخته و آب آن را بگیرید. یادتان باشد انگورها را حسابی در آبمیوه‌گیری فشرده‌سازی كنید كه بیشترین عصاره را بگیرید. در نهایت با مقداری یخ نوش‌جان كنید.

اگر زیاد سرما می‌خورید

با گلوی ورم‌کرده خداحافظی کنید

مواد لازم: 100 گرم آب ‌‌‌‌‌هویج، 100 گرم آب ‌پرتقال تازه و نصف قاشق چای‌خوری زنجبیل تازه رنده شده.

روش تهیه: تمام مواد را با هم مخلوط کنید و پیش از خواب بنوشید. البته اگر با مشورت پزشک همراه این نوشیدنی، از قرص «روی» استفاده کنید، به تقویت ایمنی بدنتان کمک خواهید کرد.

نوشته شده در یکشنبه 1392/03/19ساعت 14:9 توسط شرکت آرامش| نظر بدهيد

خواص سیاه دانه

برخی خواص آن عبارتند از :

- سیاه دانه طبیعت گرمی دارد.

- به دلیل داشتن ماده ای موسوم به تیموکیتون، دارای اثرات ضد تشنجی است. بررسی ها نشان می دهد سیاه دانه می تواند موجب تاخیر در زمان شروع تشنج و کاهش مدت آن شود.

- در کاهش نفخ شکم و دفع گازهای معده موثر است.

- زیاد کننده شیر مادران است.

- قاعده آور است، یعنی عادت ماهانه را باز می کند.

- ضد کرم است. مصرف سیاه دانه با سرکه باعث دفع کرم دستگاه گوارشی می شود.

- استفاده از مخلوط سیاه دانه آسیاب شده با عسل برای تسکین درد رحم و پس درد زایمان مفید است.

- غرغره کردن جوشانده ی سیاه دانه در سرکه باعث تسکین درد دندان و محکم شدن دندان می شود.

درمان بیماری ها با سیاه دانه
* سرگیجه و درد گوش :
یک قاشق مرباخوری عسل را با چند قطره روغن سیاه دانه مخلوط کرده و هر صبح ناشتا، میل کنید. این کار را حداقل تا 11 روز ادامه دهید.

* روماتیسم :
یک فنجان روغن سیاه دانه را گرم کنید. سپس قبل از خواب آن را در محل درد بمالید و خوب ماساژ دهید. بعد محل مورد نظر را با یک تکه پارچه پشمی باندپیچی نموده و استراحت کنید.

* اسهال :
یک قاشق غذاخوری سیاه دانه ی آسیاب شده را با نصف استکان عصاره ی تره تیزک (شاهی) مخلوط کرده و پس از صرف غذا در سه وعده میل نمایید.

* ناراحتی های کبدی :
مقداری از پودر سیاه دانه را با گیاه صبر زرد ( آلوئه ورا ) و عسل مخلوط کرده و هر صبح ناشتا، به مدت هفت روز یک قاشق مرباخوری از آن را میل کنید.
همچنین می توانید روغن سیاه دانه را که در حال جوش است، با غنچه ی برگ های بید (برگ های کوچک ) مخلوط کرده و پیش از خواب یک قاشق مرباخوری از آن را به مدت یک هفته میل کنید.

* سردرد و میگرن :
نصف قاشق سیاه دانه آسیاب شده را با نصف قاشق انیسون (دانه هایی شبیه رازیانه دارد) و سه تکه میخک کوبیده شده، مخلوط کنید و با یک لیوان شیر بجوشانید (بهتر است کمی عسل خالص نیز اضافه کنید). یک فنجان از این معجون دارویی را می توانید در هنگام شروع سردرد و میگرن بنوشید.
در ضمن با روغن سیاه دانه، گیجگاه و شقیقه خود را چرب کنید.

* درد و ناراحتی های کلیوی :
یک استکان سیاه دانه را در یک لیتر آب بجوشانید و با عسل شیرین کنید و به مدت یک هفته، صبح ناشتا آن را میل نمایید.
همچنین می توانید یک قاشق غذاخوری سیاه دانه آسیاب شده را با نصف لیوان روغن زیتون مخلوط کرده و به صورت ضماد (یعنی مانند پماد روی یک تکه پارچه تمیز) در آن قسمت از کلیه که احساس درد می کنید بگذارید. این عمل را روزانه یک بار و به مدت پنج روزادامه دهید.
هر روز مقداری جعفری را در یک لیوان آب بجوشانید و هفت قطره روغن سیاه دانه را به آن افزوده و صبح و شب یک فنجان میل کنید. این کار را به مدت پنج روز ادامه دهید.

* بی اختیاری ادرار:
پوسته تخم مرغ را پس از شستن کامل ، با حرارت مقداری تفت دهید و با مقداری سیاه دانه مخلوط کرده و بکوبید تا کاملا نرم شود. یک قاشق چایخوری از این مخلوط را در یک لیوان شیر ریخته و آن را به هم بزنید و صبح و شب، به مدت یک هفته میل کنید.

* دل پیچه و درد های روده ای:
به مقدار مساوی زیره و نعنا و انیسون را بجوشانید و هفت قطره روغن سیاه دانه به آن اضافه کنید. سپس با عسل خالص آن را شیرین کرده و در موقع دل پیچه و دل درد آن را بنوشید.

* تب :
اگر مقداری سیاه دانه را بکوبید و با کمی سکنجبین میل نمایید، تب را برطرف می کند.

منابع :

- کتاب زبان خوراکی ها، جلد یک، تالیف دکتر غیاث الدین جزایری

نوشته شده در یکشنبه 1392/03/19ساعت 14:8 توسط شرکت آرامش| نظر بدهيد

افتیمون

خانواده : CUSCUTACEAE
یونانی : اَفْتیمون
فارسی : دواء الجنون ، سس صغیر
عربی : حماض الارنب ، شجرالصبغ ، شکوث ، شکوثا
لاتین : Cuscuta Epithymum Murr.
انگلیسی : Small-Dodder , Clover Dodder , Hellweed Dodder
افتیمون را در قزوین " سزم " ، در مشهد " پیچک " ودر قائنات " زنج " می نامند .

گیاه شناسی
گیاهی است از تیره پیچک صحرایی علفی ، یکساله و دارای ساقه های ظریف و باریک است که قابلیت انعطاف داشته و به صورت انگل روی گیاهانی نظیر یونجه ، آویشن و غیره میپیچد .
افتیمون یکی از 170 نوع cuscuta است که در ایرن 18 نوع آن شناسایی شده است .
این گونه از گیاهان کلروفیل ندارند به همین دلیل به رنگ سبز نیستند .
ساقه های آن به رنگ های مایل به قرمز است ، گلهای آن در فرمهای مختلف سفید ، زرد و صورتی است و طعم تند و تلخی دارد و بخشهای هوایی این گیاه شامل ساقه ، گل و دانه مورد استفاده پزشکی قرار میگیرد . زمان گل دادن آن از اواخر بهار تا پاییز است .
پست ترین نوع افتیمون ، آن است که تخم ندارد و بهترین نوع آن سرخ تر و تیز بو تر است .
این گیاه دارای ترکیبات شیمیایی Quarcitine ، Resins و Alkolis است .
پراکندگی زیادی در اروپا ، نواحی غربی و جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا دارد . در دامنه کوههای مرتفع تر از 2000 متر دیده شده است .
در ایران محل رویش این گیاه : اطراف تهران ، کرج ، همدان ، جنوب غربی ایران ، نواحی مختلف البرز ، اصفهان ، فارس ، بندر عباس و کرمان شناخته شده است .
بهترین نوع آن را از جزیره " کریت " یا " قبرس " می آوردند و همینطور سرزمین " انطاکیه " و" بیت المقدس ".
مزاج افتیمون گرم در درجه سوم و خشک در درجه دوم است .

خواص دارویی در طب سنتی ایران TIM
1- محلل ، ملطف و مفتح سدد و مسهل سودا و بلغم .
2- امراض دماغی و عصبی نظیر : صداع ، تشنج امتلایی ( تشنج ناشی از پر شدن یک مزاج در بدن ) ، صرع ، مالیخولیا ، مانیا، جنون ، کابوس و وسواس سوداوی را دفع میکند .
حکایتی از محمدبن زکریای رازی نقل شده است که :
" محمدبن زکریا ی رازی رحمه الله می آمد با شاگردان خویش . دیوانه ای پیش ایشان اوفتاد ، در هیچ کس ننگریست مگر در محمد بن زکریا . و نیک در او نگاه کرد و در روی او بخندید. محمد بن زکریا باز خانه آمد و مطبوخ افتیمون بفرمود پختن و خوردن . شاگردان گفتند که : چرا مطبوخ خوردی ؟ گفت : از بهر خنده آن دیوانه که تا وی از جمله سودای، جز با من ندید و با من نخندید ، چه گفتنه اند : " کل طایر بطیر مع شکله ."
معادل " دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید !"
طریقه مصرفی که برای رفع سودا ذکر شده به این صورت است که : " یک هفته هر روز 10 درهم آنرا در نیم رطل شیر تازه بخیسانید و با 15 مثقال سکنجبین بنوشید ."
3- علاج ترنجیدگی مفاصل .
4- بادشکن .
5- سازگار با مزاج پیران و نو پیران .
6- درمان سرطان .
7- مقوی دل ، مغز و جگر است و سرور آفرین برای قلب .
8- مشابه آن " حاشا " ( نوعی آویشن ) ، " تربد " و " افسنتین " است .
9- مصلح این گیاه سکنجبین ، کاسنی ، کتیرا و بنفشه می باشد .

خواص دارویی در Herbal Medicine
1- مسهل و درمان یبوست
2- مدر و درمان نارسایی کلیه
3- ضد اسکوربوت ( کمبود ویتامین C )
4- درمان ناراحتیهای کبد ، طحال و کیسه صفرا
5- برطرف کردن مالیخولیا
6- چینی ها برای درمان ناهنجاریهای جنسی از آن استفاده می کنند و معتقدند این گیاه عمر را طولانی می کند .
طریقه مصرفی که در منابع خارجی دیده شده به این صورت است که : "8 تا 10 گرم دانه آن را در یک فنجان آب گرم به مدت 1 ساعت میخیسانید و روزی 3 قاشق از آن مصرف شود ." یا " 20 گرم آن در 200 میلی لیتر آب به مدت 20 دقیقه بجوشد و روزی 3 قاشق از این جوشانده مصرف شود . "
عوارض
موارد منع مصرف : کودکان ، خانمهای باردار و شیرده .
در افراد صفراوی مزاج ( گرم و خشک) باعث غش ، سنگینی و غم می شود .
افتیمون نباید زیاد جوشانده شود چون خواص دارویی خود را از دست می دهد .

نوشته شده در یکشنبه 1392/03/19ساعت 3:27 توسط شرکت آرامش| يک نظر

12 نوع چای گیاهی برای حفظ جوانی

کاهش حافظه ، کاهش میل جنسی ، ریزش مو ، چین و چروک پوست ، بی خوابی های شبانه ، درد مفاصل ، پوکی استخوان و … همگی نشانه های طی شدن عمر میباشند اما عادت ها و مواد غذایی می توانند زیبایی و جوانی را برای سال های بیشتری حفظ کنند ، متخصصان طب سنتی و طرفداران گیاه درمانی این 12 گیاه را توصیه می کنند.

1 » چای گل گلایل ( زیبایی ناخن ها و موها ) : گلایل غنی از سیلیس است و می تواند باعث استحکام ناخن ها شود ، 15 گرم گلبرگ خشک شده را در 1 لیتر آب به مدت 30 دقیقه بجوشانید و بعد از صاف کردن 3 فنجان در روز بنوشید ، با فاصله هر 20 روزه می توانید تا 3 ماه از این نوشیدنی استفاده کنید.

برای استفاده از گلایل در تقویت موها روش کار به این صورت است که 150 گرم گلایل را با 100 گرم برگ هیدروکوتیل و 50 گرم گزنه در 1 لیوان آب به مدت 10 دقیقه دم کنید و بعد از صاف کردن انرا پس از غذا 3 وعده در روز به مدت 1 ماه بنوشید.

نکته : مصرف گلایل برای زنان باردار و شیرده و مبتلایان به ناراحتی های قلبی و کلیوی و کبدی مناسب نمی باشد.

2 » چای گل ساعتی ( خواب خوب ) : گل ساعتی داروی خوبی برای کم خواب ها است و برخلاف داروهای شیمیایی عوارضی مانند مشکلات حافظه و توجه ندارد ، 15 گرم برگ و گلبرگ های خشک شده این گیاه را در 1 فنجان آب جوش دم کرده و بعد از 10 دقیقه صاف کنید و هر روز صبح و ظهر و شب بین غذا و قبل از خواب آن را بنوشید.

پس از یک فاصله 20 روزه می توانید تا 3 ماه از این نوشیدنی استفاده کنید ، البته مصرف آن در دوران شیردهی و بارداری ممنوع است ، همچنین نباید آن را با داروهای مسکن مصرف کرد.

3 » چای سبز و نعناع فلفلی ( کاهش وزن ) : با افزایش سن تناسب اندام کمتر میشود اما برای حفظ تناسب یا کاهش وزن می توانید از چای سبز و نعناع فلفلی کمک بگیرید ، این گیاهان حاوی عوامل فعال لاغر کننده اند.

2 قاشق چایخوری برگ نعناع خشک شده و 2 قاشق غذاخوری چای سبز خشک شده را در یک لیتر آب به مدت 10 دقیقه دم و بعد آن را صاف کنید و قبل از ساعت 5 بعدازظهر به مدت یک ماه روزی یک فنجان از آن را بنوشید. توجه داشته باشید مصرف این نوشیدنی به زنان باردار و کودکان توصیه نمی شود.

4 » چای گل تاج ریزی ( تقویت بینایی ) : مصرف گیاه تاج ریزی می تواند باعث تقویت حس بینایی شود ، این گیاه حاوی پلی فنول هایی است که به جریان خون در ریزترین عروق خونی شبکه کمک می کند و در احیای سلول ها و فعال نگه داشتن آنها و بهبود بینایی در شب موثر است.

می توانید 5 قاشق چای خوری از برگ های تازه گیاه را در 500 میلی لیتر آب جوش بریزید و برای 15 دقیقه آن را دم کنید. برای یک ماه هر روز 3 نوبت از این دم کرده بنوشید اما زیاده روی نکنید چون زیاده روی در مصرف آن می تواند باعث مشکلات قلبی و کلیوی شود.

5 » چای زنجبیل و نعناع فلفی ( افزایش میل جنسی و پیشگیری از پوکی استخوان ) : مصرف نعناع فلفی و زنجبیل از پوکی استخوان پیشگیری میکند و میل جنسی را افزایش میدهد ، می توانید 1 قاشق چای خوری نعناع فلفلی و 2 قاشق چایخوری زنجبیل تازه را با 1 فنجان بزرگ آب دم کنید و روزانه یک فنجان و به مدت یک ماه مصرف کنید ، با یک فاصله 20 روزه می توانید تا 3 ماه این دم کرده را بنوشید.

6 » چای کاسنی ( رفع سوءهاضمه ) : گیاه کاسنی می تواند با تاثیر بر پرزهای دستگاه گوارش و کبد سبب کارکرد بهتر آن شود و نفخ و مشکلات هضم را بهبود ببخشد ، 4 گرم ریشه کاسنی را در 150 میلی لیتر آب جوشیده به مدت 10 دقیقه دم کنید و بعد از صاف کردن 1 تا 2 فنجان قبل از غذا به مدت یک ماه بنوشید.

نکته : درصورت ابتلا به آلرژی مصرف این گیاه توصیه نمی شود.

7 » چای جینسینگ ( تقویت حافظه ) : ریشه گیاه جینسینگ حاوی 3 تا 8 درصد جینسنوسید است و روی هوش و حافظه اثر مثبتی دارد ، می توانید 3 گرم ریشه جینسینگ را به قطعات کوچک خرد و در 500 میلی لیتر آب به مدت 10 دقیقه دم کرده و صاف کنید ، نوشیدن 1 فنجان جینسینگ 2 بار در روز و 20 روز در ماه روی حافظه اثری فوق العاده میگذارد.

نکته : نباید روزانه بیش از 3 گرم و همچنین بیش از 3 ماه جینسینگ مصرف کنید ، این گیاه مناسب زنان شیرده و باردار نیست و برای کودکان مبتلا به پرفشاری خون ، چاقی ، بی خوابی یا افرادی که تحت درمان با داروهای ضدانعقاد هستند نیز ممنوع میباشد.

8 » چای بنفشه وحشی ( شفاف سازی پوست ) : اگر پوستتان کدر شده برای شفاف سازی آن و پیشگیری از پیری زودرس پوست تان می توانید بنفشه وحشی را امتحان کنید ، 30 گرم گیاه خشک شده را در آب سرد بخیسانید بعد آن را برای 15 دقیقه در 500 میلی لیتر آب دم کنید و پس از صاف کردن 2 تا 4 فنجان از آن را قبل از غذا به طور روزانه به مدت 1 ماه بنوشید.

نکته : این نوشیدنی مناسب کودکان نیست و گیاه تازه نیز سمی و غیرقابل مصرف میباشد.

9 » چای سیاه ( پیشگیری از پوکی استخوان ) : بررسی های محققان نشان میدهد مصرف بیش از 4 فنجان چای سیاه در روز از بروز پوکی استخوان پیشگیری می کند ، چای سیاه یا همان چای معمولی را مانند همیشه دم کنید و بنوشید.

نکته : بهتر است زنان باردار و کودکان چای سیاه را کمتر مصرف کنند.

10 » چای گزنه ( سلامت پروستات ) : گزنه با ایجاد اختلال در تبدیل هورمون تستوسترون به دهیدروتستوسترون که باعث بزرگ شدن غده پروستات میشود از هیپروفی خوش خیم آن جلوگیری میکند.

میتوانید 5 گرم برگ یا گل گزنه را با 150 میلی لیتر آب به مدت 15 دقیقه در ظرف دردار دم کنید و پس از صاف کردن 3 فنجان از آن را در روز قبل از غذا بنوشید ، پس از 20 روز فاصله می توانید مصرف آن را از مجدد شروع کنید ، به مدت 3 ماه از این محلول استفاده کنید.

نکته : از آنجا که گزنه کمی تحریک کننده و آلرژی زاست نباید در مصرف آن زیاده روی کرد.

11 » چای زبان گنجشک ( پیشگیری از روماتیسم ) : گیاه زبان گنجشک خاصیت ضدروماتیسمی دارد و درد مفاصل را کاهش می دهد ، 10 تا 20 گرم برگ خشک آن را در 1 لیتر آب به مدت 15 دقیقه دم کنید و پس از صاف کردن 3 بار در روز پس از هر وعده غذا به مدت 1 ماه مصرف کنید ، با یک فاصله 20 روزه می توانید مدت مصرف را تا 3 ماه افزایش دهید.

12 » چای آرتیشو ( پاکسازی بدن و دفع سموم ) : وقتی سموم در بدن زیاد می شود قدرت جسمی کاهش میابد ، آرتیشو با تحریک کلیه باعث دفع سموم از بدن خواهد شد ، 10 گرم برگ تازه آن را در 1 لیوان آب به مدت 15 دقیقه دم کنید و پس از صاف کردن قبل از غذا 3 مرتبه در روز به مدت 1 ماه مصرف کنید ، با فاصله 20 روزه میتوانید مصرف را تا 3 ماه ادامه دهید.

نکته : این گیاه مناسب زنان شیرده نیست.

نظرات شما عزیزان:

+نوشته شده در یک شنبه 19 خرداد 1392برچسب:,

ساعت17:6توسط دمنوش آرامش | |

About

شرکت فناوران حیاتی پارسیان با برخورداری از آرمایشگاه های کنترل کیفیت و خلوص مواد، گیاهان دارویی متنوعی را به صورت کیسه ای (تی بگ) ارائه می نماید. از تولیدات این شرکت می توان به موارد زیر اشاره نمود: دمنوش بابونه ، دمنوش دارچین ، دمنوش گزنه ، دمنوش سنبل الطیب ، دمنوش افتیمون ، دمنوش اسطوخودوس ، دمنوش گل گاوزبان ، دمنوش زنجبیل ، دمنوش رازیانه ، دمنوش نعناع ، دمنوش آویشن ؛دمنوش چای قرمز دمنوش چای سبز ، دمنوش چای سفید .

Home
E-mail
NazTarin.Com

Authors

دمنوش آرامش

Links

صفحه تویتر دمنوش آرامش
صفحه گوگل پلاس دمنوش آرامش
صفحه فیسبوک دمنوش آرامش
سایت دمنوش آرامش
وبلاگ دمنوش آرامش
موس بیسیم شیشه ای

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان خواص گیاهان و دمنوش های داروئی و آدرس herbal-tea.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.